Љубавно

Кога ја љубев Дениција,

како да калемев светлина на мракот,

како да топев снегови фатени во движење,

како да станував единствен сведок

за бакнежот меѓу металот и громот.

… додека трчав кон неа,

како што не можев да видам ништо освен неа,

како што таа живееше додека јас умирав,

како што и јас не знаев како би умрел,

ако таа не се родеше.

 

Петре М.